چشم آلوده کجا، دیدن دلدار کجا؟
دل سرگشته کجا، وصف رخ یار کجا؟
قصه عشق من و زلف تو، گفتن دارد
نرگس مست کجا، همدمی خار کجا؟
سرِّ عاشق شدنم لطف طبیبانه توست
ورنه عشق تو کجا، این دل بیمار کجا؟
هر که را تو بپسندی بشود خادم تو
خدمت عشق کجا، نوکر سربار کجا؟
کاش در نافله ات نام مرا هم ببری
که دعای تو کجا، عبد گنه کار کجا؟
اللهم عجل لمولانا المظلوم الفرج
چه وقت ها كه برایت دعا نكرده دلم
چه نذرها كه برای شما نكرده دلم
چقدر نام مرا در نوافلت بردی
ولی به هیچ كدام اعتنا نكرده دلم
عجیب نیست دلم را گناه پرُ كرده است
دری به سمت مناجات وا نكرده دلم
مسافر سحر جاده های سجاده
بگیر دست مرا تا خدا نکرده دلم
نیفتد از قلم رو به آسمانی ها
به جرم كفشِ سلوكی كه پا نكرده دلم
درست یاد ندارم كه چندمین روز است
كه حقِ چشم خودم را ادا نكرده دلم
&&&&&&&&&&&&&
گره زلف تو در خواب گرفتارم کرد
زلف آشفته ات آشفته و بیدارم کرد
در شب زلف تو مشغول عبادت بودم
عسل لعل لبت طالب افطارم کرد
عذر می خواهم از این لحن طلبکارانه
خنده های شکر آمیز بدهکارم کرد
تیرهای مژه ات خرج سپاهیست ولی
تیر از چله برون نامده ناکارم کرد
نقطه خال لبت نقطه بسم الله است
قل هو الله چنین محرم اسرارم کرد
امیرحسین الفت