سر زانو



علی اکبر لطیفیان

دل ز قرص قمر خویش کشیدن سخت است
نازها از پسر خویش کشیدن سخت است

سر زانو کمکم کرد که پیدات کنم
ورنه کار از کمر خویش کشیدن سخت است

مشکل این است بغل کردن تو مشکل شد
تکه ها را به بر خویش کشیدن سخت است

خواستی این پدر پیر خضابی بکند
خون دل را به سر خویش کشیدن سخت است

نیزه بیرون بکشم از بدنت می میرم
خار را از جگر خویش کشیدن سخت است

گر چه چشمم به لب تست ولی لخته ی خون
از دهان پسر خویش کشیدن سخت است

تکه های جگرم هر طرفی ریخته است
همه را دور و بر خویش کشیدن سخت است

به – که از گردن من دفن تو برداشته شد
دست از بال و پر خویش کشیدن سخت است

مرثيه حضرت علي اكبر (ع)

       يا حضرت علي اكبر (ع)

دويده ام ز حرم تا که زنده ات نگرم

مبند ديده کمي دست و پا بزن پسرم


ز مصحف تنت اين آيه هاي ريخته را

چگونه جمع کنم سوي خيمه ها ببرم

 

به فصل کودکي و در سنين پيري خود

دو بار داغ پيمبر نشست بر جگرم

 

ميان دشمن از آن گريه مي کنم که مگر

به کام خشک تو آبي رسد ز چشم ترم

 

من آن شکسته درختم که با هزار تبر

جدا ز شاخه شد افتاد بر زمين ثمرم

 

اگر چه خود ز عطش پاي تا سرم ميسوخت

زبان خشک تو زد بيشتر به دل شررم

 

مگر نه آب بُوَد مهر مادرم زهرا

روا نبود تو لب تشنه جان دهي به برم

 

جوان ز دل نرود گر چه از نظر برود

تو نِي برون ز دلم ميروي نه از نظرم

 

به پيش ديده ي من پاره پاره ات کردند

دلي به رحم نيامد نگفت من پدرم

 

مصيبتي که به من مي رسد محبت اوست

هزارها چو تو تقديم حيّ دادگرم

 

به روز حشر نگريد دو ديده اش "ميثم"

کسي که گريه کند بر ستاره ي سحرم

(غلامرضا سازگار"ميثم")

مرثيه حضرت علي اكبر عليه السلام


            قتل الله قوماً قتلوك

چگونه روضه نخواند دلي كه تنها شد

چگونه راه رود آنكه قامتش تا شد


عصاي دست مني روي خاك افتادي

ز جاي خيز كه پير از غم تو بابا شد


چقدر پاي تو اي سَرو، خونِ دل خوردم

كه تا بزرگ‌ شدي قامت تو رعنا شد


به خيمه روضه ی غم ميكند به پا زينب

كه داغ اول اين دشت سهم ليلا شد


بلند تا به كنار تو يا علي گفتم

به نام فاطمه درخيمه‌ها چه غوغا شد


براي بوسه ي روي تو غبطه ها خوردم

عجب كه فرصت آن اينچنين مهيا شد


نگاه من به لب توست تا سخن گويي

ولي به جاي لبت زخم صورتت واشد


كنار پهلوي از نيزه‌ها شكسته ی تو

دوباره تازه در اين دشت داغ زهرا شد


دلم تنوره ی داغ است با لب خشكت

بريز آب بر اين آتشي كه برپا شد


ز تشنگي به حرم بسكه آب گفتي آه

ز شرم آه توخون ديده‌هاي سقا شد

(رضا حمامی آرانی"صفیر")

این جماعت همه از اسم علی بیزارند!


محسن کاویانی

کوفیان منتظر و در صدد آزارند
نکند داغ تو را روی دلم بگذارند

پسرم خیمه همین جاست مرا گم نکنی
پسرم دور نشو سنگ دلان بسیارند

پسرم دست خودت نیست اگر تنهایی
این جماعت همه از اسم علی بیزارند!

این جماعت همه امروز فقط آمده اند
داغ هفتاد و دو تا گل به دلم بگذارند

سنگ ها... هلهله ها... پیکر تو... یک لشگر...
وای این قوم چرا این همه خنجر دارند؟

آه، پرپر مزن آن قدر دلم می گیرد
عاشقان بر درت از اشک چو باران کارند

عصر امروز جوانان حرم جسمت را...
باید از هر طرف دشت بلا بر دارند

دیدی آخر تو به معراج رسیدی پسرم
باید این بار تو را پیش خودم بسپارند

"کربلا" به رفتن نیست

کربلایی

"کربلا" به رفتن نیست
به شدن است
که اگر به رفتن بود!
شــــــــمر هم "کربلایی " است!

مراسم شب عاشورای حسینی در کربلای معلی

فــداي خـوانـدن قـرآن دلـربــات حـسين

سـلام مــا بــه تــو و قــبــر بــاصفات حسين

درود حق به تو اي مظهر صفات حسين

فــداي تـو هـمـه خـلـق جهان ز پير و جوان

تـويـي بهر دو جهان كشتي نجات حسين

تـويــي مــروج احــكـــام ديــــن پــيــغــمـبـر

تـويـي خــلاصــه ايــجــاد كـائنات حسين

چـه حـكـمـتـي است به ايثار و جانفشاني تو

كـه گـشـته ذات خداوند خونبهات حسين

چه كرده اي تو به درگاه حق كه خلق جهان

كــنـنـد آروزي طــوف كـربـلات حـسـين

ز داغ مـاتــم جـانـسـوزت اي عــزيــز خـــدا

كـنند جـن و بشر گريه در عزات حسين

ســلام مــا بــه تــن چــاك چــاك بـي كـفنت

فـداي پـيـكـر پـرخـون سـرجدات حسين

ســلام مــا بــه تــو و شـيـرخواره اصغر تو

فـداي اكـبــر و عـبـاس بـاوفــات حسين

سـلام مــا بــه سـر انـورت كـه شـد بـر نـي

فــداي خـوانـدن قـرآن دلـربــات حـسين

زهـــي بــه هــمـت مـردانــگــي و ايــثــارت

فـداي دســت سـخي گـره گـشات حسين

ز راه لـطــف نـظـر كـن بـه حال خسـته دلان

بـرس به داد «حياتي» گه ممات حسين
----------------------------
شعری از محمد حیاتی

بذار که بیام به کرببــــلا جونه رقیه


می دونم کثیف شـدم غرق گناهم
دروغه اگه بگم که رو بــه راهم
یکی تو دلم می گه رویات سرابه
زیارت توی حرم فقـــط یه خوابه
نذار بسوزم تو غمها آقا جونه رقیه
بذار که بیام به کرببــــلا جونه رقیه
همه من رو نوکر شما می دونن
ولی ریخته پیشتون آبــــروی من
به خودم می گم که تقدیرم همینه
همیشه پیش شما سرم پائیــــــنه
نذار آبروم بریزه اقا جونه ابا الفضل
بذار بمیرم تو کرببلا جون ابا الفضل

نوای نینوا را دوست دارم


امام حسین(ع)-مناجات


نوای نینوا را دوست دارم

صدای آشنا را دوست دارم

اگر جام بلا از چشم یار است

من این جام بلا را دوست دارم

دعا یعنی تکلّم با خداوند

تکلّم با خدا را دوست دارم

اگر چه خارم و از خار کمتر

گل باغ وفا را دوست دارم

محبّت را عجب، حال و هوایی ست

من این حال و هوا را دوست دارم

نمی دانم کی ام آن قدر دانم

علیّ مرتضی را دوست دارم

خدا می داند، ای آل محمّد!

که من تنها شما را دوست دارم

چو ممزوج است با عطر حسینی

نسیم نینوا را دوست دارم

خدایا روز محشر باش شاهد

حسین و کربلا را دوست دارم

شود "میثم" که مولایت بگوید

که این بی دست و پا را دوست دارم؟

اگه كربلا نیام وای وای وای وای

می كنم گریه برات های های های های

اگه كربلا نیام وای وای وای وای

وعده ی ما دوباره كنار میدون مشك اباالفضل

بریم اونجا بخونیم با گریه روضه ی اشك اباالفضل

كربلاتُ كه دیدم دیگه دنیا برام یه عالمیه

دلمُ جا گذاشتم رو پله های تل زینبیه

می كنم گریه برات های های های های

اگه كربلا نیام وای وای وای وای

می خونن پیر غلامات كه خدایی شدن عشقه

توی سالهای جوونی كربلایی شدن عشقه

اگه تو دوستم نداشتی كربلا ایم نمی كردی

اگه من رو نمی خواستی نینوا ایم نمی كردی

می كنم گریه برات های های های های

اگه كربلا نیام وای وای وای وای

كربلا یه عالمیه روی تل زینبیه

كیه زیر خنجر شمر،این حسین بن علیه

می كنم گریه برات های های های های

اگه كربلا نیام وای وای وای وای

 


خاك دل من تربت حسین-جواد مقدم

خاك دل من تربت حسین و اشكم آب فرات ِ

المنت لله دلم مسافر كشتی نجات ِ

یاحسین ای مشق شبهای من

ای ذكر لبهای من

لیلی لیلای من

یا حسین دارو ندار خدا

وقف تو ای سر جدا

عبدم تو آقای من

یا حسین یا سیدی یاحسین،یا سیدی یا حسین،یا سیدی یا حسین

خدا دوتا دست داد بهم تا كه همیشه سینه زنت شم

تو قتیل اشكی و پس وظیفمه كه گریه كنت شم

یا حسین دلم پریشان تو

بی سرو سامان تو

دستم به دامان تو

یاحسین تویی آقای كریم

جایی جز این جا نریم

خلیلی مهمان تو

یا حسین یا سیدی یاحسین،یا سیدی یا حسین،یا سیدی یا حسین

هر كسی نداره تو رو تموم زندگیش بی ثمر شد

اوقات خوش آن بود كه بین مجلس عزای تو سر شد

یاحسین خاك تو قلب زمین

فطرس و روح الامین

خادم صحنت همین

یا حسین ای قبله ی دل حسین

دل فانی فی الحسین

یا الرحم الراحمین

یا حسین یا سیدی یاحسین،یا سیدی یا حسین،یا سیدی یا حسین


دل كمونها كه گرفت نبودی بارون می اومد


دل كمونها كه گرفت نبودی بارون می اومد

فاطمه اومد ندیدم آخه چشام خون می اومد

تو  و  گریه ،من و خجالت، علم رو زمین

همه رفتند، برای غارت، پیش من نشین

الوداع یا حسین

تا حالا تو دنیا كسی، ندیده من گریه كنم

ولی برا غربت تو ،حالا می خوام جار بزنم

داره زینب ،می ره اسارت،حرم رو ببین

همه رفتند، برای غارت، پیش من نشین

الوداع یا حسین

به دورمون حلقه زدن ،تا روی پات سر نذارم

همه با شمشیر اومدن، حالا كه من دست ندارم

بگو مُردم ،من از خجالت، به اُم بنین

همه رفتند، برای غارت، پیش من نشین

الوداع یا حسین

هوای حسین،هوای حرم


هوای حسین،هوای حرم

هوای شب جمعه زد به سرم

روانه  شوم به سوی ضریح

بگیری اگر زیر بال و پرم

به زیر علم،قدم به قدم

روانه شدم رو به سوی حرم

بدون حسین بدون جنون

خدا چه شود آخر عاقبتم

حسین مولا،حسین مولا

بده صدقه به راه خدا

بده شب جمعه تو كرببلا

نفس نزنم نفس نكشم

بدون تو یا سید الشهداء

لباس غمت به قامت من

صدا زدن تو  عبادت من

اگر بشود به لطف شما

زیارت شش گوشه قسمت من

حسین آقام،حسین آقام

دلم زغمت شكسته شده

زدوری تو زار و خسته شده

كه رشته ی دل ز روز ازل

به پای ضریح تو بسته شده

چه موی كنان به سینه زنم

به غصه و داغ تو سر شكنم

خوشم كه شود به لحظه ی مرگ

لباس سیاه شما كفنم

حسین آقام،حسین آقام


چرا بی یاری و بهرت دگر یاور نمی آید

 امام حسین(ع)-حضرت سکینه(س)-وداع

چرا بی یاری و بهرت دگر یاور نمی آید
به دُنبالت کسی جُز اشک هر دختر نمی آید
ازین راهی که داری پیش رو لَرزد دلم، دیدم
که هر کس می رَود در خیمه ها دیگر نمی آید
علمدار تو کو، اکبر چه شد، قاسم کجا رفته؟
هزاران لشکر آن سو بهر تو لشکر نمی آید
به جان کی قسم دادی که عمّه در حرم برگشت
به دنبال برادر از چه آن خواهر نمی آید
تو روی دختر مسلم ببوسیدی و، من دیدم
مرو دختر نبوسیده مرا باور نمی آید
ز ضعف و تشنگی حرفی به لب دارم، ولی افسوس
لبانم می خورد بر هم، صدایم در نمی آمد

اربعین حسینی  نوحه

اربعین حسینی

نوحه

(به سبک وای وای ای دلبر ظاهر و باطن)


وای، وای ، خون میچكد از آه زینب

وای، وای ، ای كربلا كو مــاه زینب

عزیزم مادرم كجائی      دلدار و دلبرم كجائی

حسین بی سرم كجائی

جانم حسین جانم حسین جان

******

وای، وای ، برگشته زینب از اسارت

وای، وای ، من آمدم بهـــر زیارت

من عاشق روی تو هستم      دلبسته موی تو هستم

من زائر كوی تو هستم

جانم حسین جانم حسین جان

******

وای، وای ، ای یار خونین جامه من

وای، وای ، بشنو زیارتنــــامه من

داغت شده پا بست زینب      خیز و ببین ای هست زینب

باشد به سینه  دست زینب

جانم حسین جانم حسین جان

­­­­­­­­******

وای وای ، در كاروان اشك و ناله

وای  وای ، خالی بود جای سه ساله

دیدم گل نیلوفر تو       دیدم سه ساله  دختر تو

جان داده در پای سر تو

جانم حسین جانم حسین جان

­­­­­­­­******

وای وای ، ای روی تو ماه تمـامم

وای وای ، ای قبر تو بیتالحرامم

بر تار گیسویت اسیرم        داغت حسین جان كرده پیرم

دورت بگردم و بمیرم

جانم حسین جانم حسین جان

 

دریافت سبک

گر جگر خشک شود، خشکی لب ها حتمی ست

گر جگر خشک شود، خشکی لب ها حتمی ست

رفتن ناله ی لب تشنه به بالا حتمی ست

آب اگر یافت نشد، مرگ ربابِ بی شیر

بر سر درسِ جگر سوز الفبا، حتمی ست

قطره ی آب اگر نذرِ سر او بکند

بر علی اصغرمان معجزه ای سا، حتمی ست

بدنِ غیرت اگر که عرق سرد کند

خیس تب هم بشود، شعله ی رگ ها حتمی ست

دختر شاه بخواهد، احدی مانع نیست

طلب آب کند، حلّ معما حتمی ست

العطش باز اگر بر جگری لطمه زند

مشک اگر پاره شود، مُردن سقا حتمی ست

آب اگر موج زند باز هم ایمان دارم

این که او لب نزده بر لب دریا حتمی ست

بی کُله خود اگر بر سر او ضربه زنند

از روی اسب، زمین خوردن آقا حتمی ست

ناله ی ابنیَ العباسِ زنی ثابت کرد

این که او شد پسر حضرت زهرا، حتمی ست

تیرانداز هر آن قدر که ناشی باشد

تیر خوردن به تو با این قد و بالا حتمی ست

دست دادی و به تو بال بهشتی دادند

لفظ طیّار تو در جنت اعلی حتمی ست

گر روی خاک بلا پا بکشی

به حسین بن علی، خنده ی اعدا حتمی ست

اگر آقا نبَرد پیکرتان را به حرم

تکه تکه شدن این قد رعنا حتمی ست

گر نیایی به حرم، ای همه غیرت، بی تو

آتش شعله ور و دامن زن ها حتمی ست

امام حسین(ع)

امام حسین(ع)-مناجات


ما اشک را ز پاکی مادر گرفته ایم

این زندگی ز چشمه ی کوثر گرفته ایم

اذن ورود ما به بهشت خداست اشک

ما از بهشت هدیه فراتر گرفته ایم

اشک غم حسین بُود، خود بهشت ساز

ما بعد روضه زندگی از سر گرفته ایم

آنکه شنید نام حسین و نریخت اشک

دوری از او به امر پیمبر گرفته ایم

ما در کفن ز تربت او نور می بریم

رزق سفر ز خاک همین در گرفته ایم

ما بی حسین پست ترینِ خلایقیم

با نام اوست رتبه ی برتر گرفته ایم

ما در میان روضه ی او تحت قُبه ایم 

حاجات خود به روضه مکرر گرفته ایم

تا  آب می خوریم صدا می زنیم حسین

این امر از سکینه ی اطهر گرفته ایم


السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین(علیه السلام)


یک وقت زخانه ات جوابـــــم نکنـــی               با لفظ برو خانه خـــــرابم نکــنی

می ترسم از آن لحظه که روز عرصات              در زمره نوکـــران حـــسابم نکنی

پیش نظر سینه زنانت محـــــــــشـر               بیچاره رو ســـیه خطـابــــم نکــنی

نزدیکی درب دوزخ  آقــــای بهـــشت              با بستن پلک خود عذابــم نکـــنی

سوگنــــد به جـــان مــادرت ای آقــــا               شرمنـــده روی بــوتـرابــــم نکـــنی

فردای قیامت ســــر حــــوض کوثـــــر               با هـــرم نگاه خویش آبــــم نکــــنی

ای ساقی تشنه لب دلت مـــی آید               مهمان پیاله ای شــرابـــم نکـــنی ؟

وحید قاسمی

 

تذکره کرب و بلا


تقدیم به ارباب بی کفن که ۷۲ رروز  بیشتر به محرمش نمومده:

من مریض توام و از تو دوا می خواهم

ای  مسیح دل من از تو شفا می خواهم

از ازل مٌحرم کوی تو شدم یا مولا

در طواف حرمت سعی و صفا می خواهم

حج من دور سرت چرخم و حاجی گردم

تا فدای تو شوم اذن خدا می خواهم

در سرازیری قبرم که مرا خاک کنند

من به جای کفنم شال عزا می خواهم

روز محشر که کسی جور کسی را نکشد

از خداوند شفاعت تو را می خواهم

تا که ناکام نمیرم به جهان تا هستم

از تو یک تذکره کرب و بلا می خواهم

یا علی مدد

وداع با حرم امام حسین (ع) مخصوص زائران


الوداع ای حرم خون خدا

الوداع پادشه کرب و بلا

الوداع ضریح شش گوش آقا

الوداع ای شهدای سر جدا

الوداع گریه و شور و زمزمه

الوداع شاه شهید علقمه

الوداع سینه زنا ، گریه کنا

الوداع عاشقای کرب و بلا

الوداع ای حرم امن خدا

الوداع ای سرزمین نینوا

الوداع ای سرزمین خاک و خون

ناله انا الیه راجعون

الوداع ای حرم خون خدا


الوداع ای حرم خون خدا

الوداع پادشه کرب و بلا

الوداع ضریح شش گوش آقا

الوداع ای شهدای سر جدا

الوداع گریه و شور و زمزمه

الوداع شاه شهید علقمه

الوداع سینه زنا ، گریه کنا

الوداع عاشقای کرب و بلا

الوداع ای حرم امن خدا

الوداع ای سرزمین نینوا

الوداع ای سرزمین خاک و خون

ناله انا الیه راجعون