تو بینای منی من از تو کورم تو نزدیک منی من از تو دورم خطا دیدی عطا کردی هماره که لطف و رحمتت کرده جسورم دریغ از نورهای رفته از دست امان از خانه تاریک گورم تو گفتی توبه کن می بخشمت من تو گفتی من کریمم من غفورم تمام هست و بودم رحمت توست چو در بازار حشر افتد عبورم مبادا جرم های بی شمارم به سر ریزند همچون مار مورم تو دستم را بگیر از لطف و رحمت که سر گردان میان نار ونورم ببخشی یا نبخشی شرمسارم بخوانی یا نخوانی در حضورم تویی دارو تویی درمان دردم تویی جنت تویی حور و قصورم گرفتم پای تا سر چشم گرمدم تو میدانی که بی نور تو کورم منم میثم که با غم های عالم تویی شادی تویی وجد وسرورم