چون حب علی مرا بود در رگ و پوست        رنجم ندهد سرزنش دشمن و دوست

 

جز مدح علی لب به سخن وا نکنم            از کوزه برون همان تراود که در اوست

 

 

دل گفت مرا علم لدنی هوس است              تعلیم نما اگر ترا دسترس است

 

گفتم که الف گفت دگر هیچ مگوی              در خانه اگر کس است یک حرف بس است

 

از عین علی دیده ما بینا شد                            وز لام علی لسان ما گویا شد

 

دریای علی نور خدا می بینم                           زان نور محمد و علی پیدا شد