گنجینه اشعار باختر

عشق حیدر شد گناه فاطمه میخ در باشد گواه فاطمه(ٍس) 

اجل گم کرده بعد از قتل محسن خانه ما------------- را بیا ای مرگ یاری کن من افتاده از پا را
نه دستی مانده تا گیسوی زینب را زنم شانه----------- نه پایی تا برای گریه گیرم راه صحرا را
ز تو ای دست، ممنونم که بر یاریِّ دست حق ------------گرفتی از غلاف تیغ قنفذ، اجر زهرا را

 
علی تنها، همه دشمن، تو بشکسته، من افتاده--- خدا را، پس که یاری می‌کند آن یار تنها را
من از بهر علی گریان علی از بهر من گریان ------------به نوبت زینب غمدیده دلداری دهد ما را
ببر ای دست سالم دست مجروح مرا بالا -----------که از صورت بگریم قطره قطره اشک مولا را
اجل را دور سر گردانده‌ام تا بر علی گری------------م وگرنه پشت آن در گفته بودم ترک دنیا را
سیه پوش آمده از دود آتش خانه زهرا -------------چه خوش کردند همدردی عزاداران طاها را
عدو سیلی زد و پهلو شکست و من در آن حالت- گهی دیدم به پهلو گه به صورت دست بابا را
سراپا دردم و لب بستم و خاموشم از گفتن--- مگر گاهی که دور از چشم زینب بینم اسما را
چو وقف ماست نظم و ناله و فریاد جان‌سوزش------- به محضر دست گیرم (میثم) افتاده از پا ر