مادرای روح نوازش، روح ناز
مادرای روح نوازش، روح ناز
باقصور وکوتهی هایم بســــــاز
مادرای شرمنده ازرفتــــــارتو
دفترعشقـــــــم پرازاشعـــارتو
مادرای معنی بودن یا وصال
جسم من شرمنــده ازکردارتو
مادرای چشمـــان دریای بهار
اشکهایم رابه سیـــلابت سپار
مادرای جنت به زیرپای تو
حسرتم بوسـه زدن برپای تو
مادرای خورشید تابان امید
گرمی نورتوما را شـد نوید
من هنوزآن کودک زارتوام
طفلک رنجـــور وبیمارتوام
یاد آن دوران پرمعنــــا بخیر
یاد دادی آب وبابا را بخیــر
تاکه جان دارم دعاگوی توام
هم نفس، همراه، هم خوی توام
کاش هرگزهجرت وهجران نبود
کاش دستم دورازآن دامـــان نبود
کاش می شدهستی ام راجان کنم
درد بی درمــان تو درمـــان کنم
درنبودت یادزهرا آن گل یاس نبی
یاد آن طفلان غربت دیده آل علی
می دهد تسکین درد دوریت
درد هجران و غم رنجوریت
یک سبد یاسین ویک یاس سپید
هدیه ام ، روزت مبارک ای امید
جهت شادی روح همه مادران مرحوم صلوات
سراینده : فاطمه امامی
مادرعزیز
تو كيستي كه زدستت بهار مي ريزد ؟
بهار در قدمت برگ و بار مي ريزد !
زچشم گرم تو خورشيد نور مي گيرد
چو مهر روي تو بر شام تار مي ريزد
به زير پاي تو اي ياس گلشن ياسين !
نسيم عشق ، گل انتظار مي ريزد
چو عطر آمدنت را به سينه مي كارم
زروي آينه دل غبار مي ريزد
زباغ ، حضرت گل دست و روي مي شويد
چو طرح ياد تو در جويبار مي ريزد
نگاه عاطفه از بس به انتظار نشست
زدست هر مژه اش آبشار مي ريزد
چراغ گل به شبستان باغ مي تابد
چو اشك شوق تو بر لاله زار مي تابد
تو سر رسيدي و از شوق ، گيسوان درخت
به روي آينه چشمه سار مي ريزد
شميم نام تو وقتي سفر كند با باد
گلاب از نفس روزگار مي ريزد.
روحت شاد
این دو چشم عاشقم مهمان توست
گرچه لبریز از غمی درمانده ای
این نگاهم در پی درمان توست
در میان ظلمت شبهای غم
چلچراغ قلب من چشمان توست
در کنارم لحظه ای آسوده باش
همدم دستان من دستان توست